ترکیب ابعاد دلبستگی همسران و رضایت زناشویی زوجین

مقدمه: نظریه­ی دلبستگی بزرگسالان، نظریه­ی مهمی برای روابط همسران و رضایت زناشویی آنان است. هدف پژوهش حاضر،  بررسی رضایت زناشویی همسران با توجه به ابعاد اضطراب و اجتناب دلبستگی آنان بود.  روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش همبستگی، زوج­های شهر اصفهان در سال 1391 بودند که در همایش­های خانوادگی و برنامه­های آموزشی و تربیتی فرهنگ­سراهای این شهر شرکت نموده و حداقل یک سال از ازدواج آن­ها گذشته و در یک سال اخیر با رویدادهای تنش­زا در زندگی مشترک مواجه نشده بودند. 242 زوج به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. از شاخص رضایت زناشویی (csi) و پرسش­نامه­ی تجدید نظر شده­ی تجارب در روابط نزدیک (ecr-r) استفاده شد. داده­ها با استفاده از spss-18 و به کمک تحلیل خوشه­ای، تحلیل واریانس تک­متغیره و چندمتغیره و مدل معادله­ی ساختاری تحلیل شد. یافته­ها: از نظر رضایت زناشویی هر دو همسر، چهار گروه همسران زن ناراضی، همسران درمانده، همسران راضی، و همسران سرزنده مشخص شدند که از نظر رضایت زناشویی زن و شوهر با یکدیگر تفاوت معنی­دار داشتند (001/0>p). هم­چنین گروه­های چهارگانه­ی همسران از نظر اضطراب (001/0>p) و اجتناب (001/0>p) دلبستگی زن و شوهر با یکدیگر تفاوت معنی­داری داشتند. بررسی بر اساس مدل وابستگی متقابل خود-شریک، اثر خود و اثر همسر بر رضایت زناشویی زن و شوهر، مشخص نمود که هم در زن و هم در شوهر، ابعاد دلبستگی، رضایت زناشویی را کاهش می­دهد (05/0>p). هم­چنین اجتناب دلبستگی همسر بر کاهش رضایت زناشویی فرد، تاثیر دارد (01/0>p). نتیجه­گیری: بر اساس سبک دلبستگی همسران می­توان رضایت زناشویی آن­ها را پیش­بینی نمود. هم­چنین رضایت زناشویی تحت تاثیر سیستم دلبستگی خود و همسر است.